இரவு சிநேகம் - கவிதை 99 / Kavithai 99

 

கரு நீலக் கம்பளியில்

சிதறிக்கிடக்கின்றன

நட்சத்திர மல்லிகைகள்…

அதன்

ஒளி நடன அசைவிலோ

மனம் மொட்டவிழ்க்க

இரவு  சிநேகம் கொள்கிறது

இருட்டு யானைப் பசிக்கு 

அன்ன உருண்டை வீசப்பட்டதோ ஆகாயத்தில்

பார்வையில் பசியடங்கியோர்

படைப்பர் மற்றோர்க்கு  கவி விருந்து

பூத்த வேர்வைப்பூக்களை

முத்தத்தால் கொண்டு செல்லும்

நீர்காற்று

நீரும் காற்றும் நட்புடன்

கைகோர்க்கும் நேரம்

கையோடு கொண்டு வரும் பரிசு 

நறுமணம்

யாருக்கு?

இரவை சிநேகிக்கும்

தோழர்களுக்கு…

இயற்கையை சிநேகிக்கும் அத்தருணம்

அமைதி

ஊடுருவிப்  பார்க்கும் உளக்கண்

விழிப்புணர்வு என

ஏதோ ஒன்று

என்னுள் விரிந்து

என்னுள் கலந்து

எல்லாமுமாய் என்னுள் நின்றது

இரவுக் கருமையின்  உயிர்ப்பில்

இதயம் வெப்பத்தை உணரத் தொடங்கியது

என்னுள்ளே நீ

உன்னுள்ளே நான்

சிரித்தது ஆன்மா

தனிமையான இரவு நேரம்

தருகின்ற நட்பின் பாலம்

கரம்கோர்த்து உலாவலாம்

இரவை சிநேகம் கொள்வீர்.

வாசிக்க வந்தவர்களுக்கு 

நன்றி

உமையாள் காயத்ரி

புகைப்படம்  - நன்றி கூகுள்

கருத்து பதிவிட்டோர் அனைவருக்கும் நன்றி. என் தளத்தில் சிறு பிரச்சனை இருப்பதால் என்னால் கருத்திட இயலவில்லை. மற்றவர் தளத்திலும் எனக்கு அவ்வாறே காட்டுவதால் கருத்திட இயலவில்லை. நன்றி சகாக்களே.