எல்லோருக்கும் பிடித்த முதல் ஹீரோ...!!!

அப்பா… 
என் நினைவலைகள் பின்னோக்கி….
பயணம் செய்கிறது. 
வருடங்கள் ஏற…ஏற..
பயணத்தின் தூரமும் கூடுகிறது

அடிக்கடி பயணம் செய்து 
களைப்படைய விரும்பவில்லை
நிறைய களைப்படைந்ததால்..
ஆனால் - 
அது தான் பசுமையாய் 
நினைவில் நிற்கிறது. 

அன்பில் நனைந்த நினைவுகள் 
ஆழமாய் இறங்கி விட்டன 
கவலை என்றால் என்ன..? 
அறியாத வயது….
ஆனந்தம் ஆனந்தம் தான். 

எனக்கு மிகவும் பிடித்த மனிதர் 
அவரிடம் இருந்து தான் 
உண்மை, நேர்மை, நாணயம், 
எளிமையின் கம்பீரம்….
உள்ளது உள்ளபடி இருத்தல்..
என கற்றதை
சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்..

அந்த அஸ்திவாரம் தான் 
எங்களின் வாழ்க்கையை 
எளிமையாக கடக்க உதவிய துடுப்பு. 

ஆனால்  அவர் போன பின் 
வாழ்க்கையின் நிதர்சனம்,வலிகள், 
ஆனந்தம் அப்படின்னா..? 
என எல்லாம் விட்டு போயின…
காலியான வெறுமை…
தங்கிவிட்டது. 

ஐயப்பனுக்கு பிரியமான பக்தர்…  
அவரே அழைத்துக் கொண்டார்
இன்றும் அவரின் மகள் என 
மற்றவர் சொல்லும் போது 
பெருமையாக இருக்கிறது. 
அவரின் நற்குணங்கள் 
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது.

அப்பா…
எத்தனையோ குழந்தைகளின் 
முதல் நாயகன் அவர் தான். 

தந்தைக்குள்ளும் ஒரு தாய்மை உணர்வுண்டு. அது மேல் எழுந்தாற் போல் தெரியாது. நம்மை மனதில் சுமந்து பெற்றவர் அவர். ஆகையால் தானோ தாயுணர்வை மறைத்தே வைத்திருக்கிறார்...? நம்மை ஏற்றி விடும் ஏணி அவர். மெளனமாய் இருந்திடுவார். நம்முடன் நிறைய நேரங்கள் செலவிடாவிட்டாலும் நம்மை நன்கு அறிந்து வைத்திருப்பார். நமக்கெது பிடிக்கும் என நமக்கு தெரிவதை விட நம் அம்மா, அப்பாவிற்கு நன்கு தெரியும் என நான் நினைக்கிறேன். நமக்கு எது வரும் வராது என அவர்கள் துள்ளியமாக உரைப்பார்கள். 

நம்முடைய திறமைகளை கண்டுபிடித்து ஊக்கு விப்பார்கள். சிறுவயதில் ( 3, 4 வது படிக்கும் சமயம்) இருந்து எனக்கு கோலம் போடுவது, வரைவது என்பது மிகவும் பிடித்த ஒன்று. தெருக்களில் யாராவது அழகாய் கோலம் போடு இருந்தார்கள் என்றால் பார்த்து வந்த மறுநாளே எங்களில் வீட்டு வாசலில் போட்டு விடுவேன். அந்த பெரியவர்கள் அடுத்த நாள் பார்த்து விட்டு உங்க பொண்ணு சின்ன வயதுலயே எங்களை மாதிரி நல்லா போடுறா என்பார்கள். கண்ணு பார்த்தா கை வேலை செய்யும். இதை எங்க அப்பா நல்ல தெரிந்து வைத்திருந்தார். உனக்கு படிப்பை விட ஓவியம் நல்லா வருது ஆகையால் 6 வதில் ஓவியப்பள்ளியில சேர்க்கவா அப்படின்னார்...? அவர் கேலி பண்ணுகிறார்ன்னு தப்பா நினைத்து விட்டேன். (நீங்க வேற ரொம்ப மோசமா படிப்பேன்னு நினைக்காதீங்க ஒரளவு நல்லா படிப்பேன்.) இப்போ தோணுது சே...நாம தப்பு பண்ணிட்டோம் ஒழுங்கா ஓவியம் வரைய கத்துட்டு இருக்கலாம்ணு...
இப்போ வரை கத்துக்காம வரைந்திட்டு இருக்கேன். முறையா ஓவியம் வரைய கத்துக்கணும்னு ஆசை பார்க்கலாம்...இன்னும் காலம் இருக்கே.   

பழைய நினைவுகளில் மூழ்க மட்டுமே முடிகிறது...அப்பாவுடன் வாழமுடியவில்லையே...என வருத்தம் பலமடங்காக இருக்கிறது.

என் வாழ்வின் சுவர்க்கம்..........12 வருடங்களே...!!! கொடுத்துவைக்கவில்லையே...என நினைத்து.........

இதை முன்னமே படித்து இருப்பீர்கள்...தந்தையர் தினம் ஆகையால் என் தளத்தில் இன்று பதிவிட்டு இருக்கிறேன்.