இறைவனுக்கு நன்றி. அவ்வப்போது கவிதை ஊற்றை ஊறச் செய்தமைக்கு. அவன் இன்றி ஓர் அணுவும் அசையாது. குருவருளின்றி ஏதும் இல்லை. இறையாகிய குருவின் பாதங்களுக்கு நமஸ்காரம். என்றோ சரண் அடைந்து விட்டேன்.
1 அண்டத்தில் அதிரும் அதிர்வலையே - என்
பிண்டத்தில் அதிர்வாய் நல்.
2 ஊற்றுக்கண் அடைத்துள்ளே தூங்க - திறவாயோ
என்னுள் இருந்து கங்கை.
3 சொல்முறை யறிந்துசொற்கள் விழச் - செய்யுளாய்
சொக்கனே புரிவாய் அருள்.
4 லயத்தோடு ஓதுமொலியதுவே ரீங்காரமாய் - உள்
விழித்தெழ கண்டிட்டேன் நாதா.
5 செவ்வாய் யாதல் வேண்டும் - திருநாமம்
சொல்லிய வாய் அது.
6 எதிமறை எண்ணத்தின் வெப்பம் - அது
காட்டும் வியர்த்து உடல்.
7 தடங்களின் மொழிச்செப்பல் தெளிவு - விடயம்
இல்லாற் காண் கூற்று.
8 அகமறிதல் தெரிந்த பின் - அங்கே
நிறைந்து போனதுவே நிழல்.
9 கடகட ஓசையுள்ளே முகமது - காட்டிற்று
கன்ணாடி பிரதி பிம்பம்.
10 வலிகளை விலக்கிவைத்து பார்க்க - வேடிக்கை
வந்தவழி சென்றதுவே விரைந்து.
ஆர். உமையாள் காயத்ரி.
No comments:
Post a Comment