பொழுது புலர்ந்தது…!!!

           பறவைகளின்  க்ரீச்..  க்ரீச்…  சத்தம்.  பொழுது  புலர்கிறது. அதிகாலை வேளையில்  அச்சத்தம்  இனிமையாக  கேட்கிறது. விழித்தும்  எழ மனமில்லாமல்  பறவைகளின்  அந்நாளின் வரவேற்பைக் கேட்டவண்ணம்  படுத்துக்  கிடப்பது  தனி  சுகம். விடுமுறை நாள் என்றால்  கேட்கவே  வேண்டாம்.

          அதிகாலையில்  எழுந்ததும்  அவைகளைக்  காண  கண்கள் தேடும். அந்த மாமரத்தில் சிட்டுக் குருவிகள் கிளைக்கு கிளை தாவித்தாவி மகிழ்ந்தன. என்னமோ பேசிக்கொள்கின்றன. மும்மரமாக அவைகளின் ஆர்ப்பாட்டத்தில் ஒர் ஈர்ப்பு... இருக்கின்றது அல்லவா…? சின்ன உருவம் டபக்… டபக்… என சிறகை அடித்துக் கொண்டு,( மின்னல்….. அப்படின்ன உடனே டபக் என காணாமல் போகும் பெண், அந்த சினிமாவின் நகைச்சுவை காட்சி போல )  உட்கார நேரமில்லாமல் அவைகள் போடும் ஆட்டம் இருக்கிறதே….!!! அப்பப்பா… எப்படி சொல்வது…?  ம்…..

ஆவிபறக்க குளம்பியோடு வந்தமர்ந்தேன், அவைகளின் ஆட்டத்தை 

தொடர்ந்து காண. கண்களை மூடிய வண்ணம் ஒவ்வொரு மிடராக 

குளம்பியைச் சுவைத்து விழுங்கியவண்ணம் பறவைகளின் ஒலிகளை 

ரசித்துக் கேட்டேன். பகலும் இரவும் கைகுழுக்கி சந்தோஷமாய் பிரிகிற வேளை, அப்படி ஒரு ஆழமான அமைதி அதிகாலை வேளை தான்.

இவ்வேளை எனக்கு மிகவும் பிடித்தமான நேரம்.

சூரியன் வரும் முன் எழுந்தாலே சுறுசுறுப்பு தானாய் வந்து விடுகிறது. அன்று முழுவதும் தொடர்ந்து இருக்கும். ஏதோ ஒரு சக்தி அவ்வேளைக்கு உண்டு என்பதில் எனக்கு ஒரு ஆழ்ந்த நம்பிக்கை. ஏன் என்றால் நான் எப்போது எல்லாம் அப்படி எழுகிறேனோ… அன்றைக்கு எல்லாம் நான் சுறு சுறுப்பாக சக்தியோடு இருப்பேன். சில நாட்கள் நேரமாகித் தூங்கப் போனால்,அடுத்த நாள் விரைவில் முழிப்பு வந்தாலும் இன்று சற்று தாமதமாக எழலாம் எனத் தோன்றும். அப்படித்தானே….? அப்படி சூரியன் வந்து என்னை வரவேற்கும் போது சூரியன் சுறுசுறுப்பாகி விடுகிறான். எனக்குத் தான் சோம்பேறித்தனம் வந்து விடுகிறது. இதை எத்தனையோ தடவை பரீட்சார்த்தம் பண்ணியாகிவிட்டது.

அந்த இளங்காலை மேல் எனக்கு அப்படி ஒரு பிரியம். ஏனோ…? அன்றைக்கு நிறைய நேரம் கையில் இருப்பதாய் தெம்பாய் தோன்றும். வேளைகளும் சீக்கிரம் முடிந்து விடும். லேசான குளிர் காற்று, சுற்றுப்புறம் எல்லாம் அமைதி. உடப்பு சிலிர்க்கும். குளம்பியின் சுவை நாவில் அமிர்தமாய் இருக்கும்.

சில நாட்கள் எனக்கு அப்போது கவிதை தானாய் ஊற்றெடுக்கும். அன்றைய நாளுக்கான திட்டமிடல் தெளிவாய் வரும்.

மரங்களும், பூக்களும், செடி கொடிகளும் பசுமையாய் கண்களைக் குளிர்விக்கும். தூரமாய் நீளவானம் மேகங்களோடு விளையாடும். 

சிட்டுக்குருவி, புறா, காகம்,அணில், மரங்கொத்தி, மைனா என காலை வேளை களைகட்டும்.இவைகளுக்கு சிறு தானியங்களும், நீரும் வைத்து விட்டு வருவேன். அவைகள் கொத்தி கொத்தி தின்பதும், இலைகளின் நடுவில் ஓடி வந்து அணில் தானியங்களை எடுத்து முன்னங் கால்களை கைகள் போல் வைத்துக் கொரிப்பது அழகோ அழகு. காக்கைகளோ கரைந்து கரைந்து அதன் நண்பர்களை அழைத்து விட்டு வாயில் அள்ளிக் கொண்டு பறக்கும். சிதறுவதை வேலைக்கார எறும்புகள் நோட்டம் விட்டு விட்டு கூட்டத்தினரை படையாய் அழைத்து வரும். ஒழுங்கு என்றால் ஒழுங்கு தான்…!!! வரிசையாய் அணிவகுத்து வரும் போகும். யார் இவற்றிற்கு சொல்லிக் கொடுத்தது…?

செல்லங்களை ரசித்து விட்டுச் செல்வேன் என் பணிகளை ரசித்துக் கொண்டேசெய்ய. நாளை வரை எதிர் பார்த்து இன்புற்றிருப்பேன்.

பொழுது புலர்ந்தது

பொங்கி வந்தது ஆனந்தம்

நண்பர்கள் அவைகள்

நட்போடு பார்த்தன

இன்பமும் ஏற...

இனிய கீதங்கள் பரவ

ஆர்ப்பாட்ட நாளும்

அழகாய் மலர்ந்தது.

சில வருடங்கள் முன்பு வாழ்ந்த வீட்டில் இப்படி ஒரு சூழ்நிலை. அதன் நினைவே இப்பகிர்வு. 

படம் கூகுள் நன்றி

நன்றி
வாழ்க வளர்க
உமையாள் காயத்ரி.